W imieniu Stowarzyszenia Warecki Klub Strzelecki z/s w Warce (KRS:0000351186), przedstawiam stanowisko dotyczącego wniosku Komisji Europejskiej z dnia 18 listopada 2015 r. w sprawie zmiany Dyrektywy Rady z dnia 18 czerwca 1991 r. w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni (91/477/EWG) (Dz.U.UE L z dnia 13 września 1991 r.).

Stosowane obecnie w Polsce kryteria przyznawania pozwolenia na broń są na tyle ścisłe, iż nie zdarzyły się w praktyce przestępstwa przeciwko mieniu i zdrowiu z użyciem przez sprawcę legalnie posiadanej broni. Praktyka ta wykazuje, iż istotnym czynnikiem jest nie tyle jaką broń się posiada, tylko kto ją posiada.

Całe środowisko osób uprawiających sporty strzeleckie jest wstrząśnięte wydarzeniami w Paryżu i w pełni popiera wszelkie działania uniemożliwiające zaopatrywanie terrorystów w broń. Jednakże wszelkie informacje pozyskiwane w toku śledztw prowadzonych w związku z atakami terrorystycznymi jednoznacznie wykazują, iż do ataków nie była używana broń nabyta legalnie. Dlatego nie wierzymy, iż ograniczenia dostępu do broni, wymierzone w praworządnych, legalnych posiadaczy broni, doprowadzi do zmniejszenia ryzyka ataków terrorystycznych dokonywanych dotychczas wyłącznie przy użyciu nielegalnej broni.

W uzasadnieniu do przedmiotowego wniosku Przewodniczący Juncker powiedział: „Ostatnie ataki terrorystów skierowane przeciw obywatelom Europy oraz wartościom przez nich wyznawanym były transgranicznie skoordynowane, co wskazało, i musimy wspólnie pracować w celu przeciwstawienia się takim zagrożeniom. Dzisiejsze propozycje przygotowane wspólnie przez Komisarzy Elżbietę Bieńkowską i Dimitrisa Avramopoulosa, pomogą nam zwalczyć zagrożenie wpadaniem broni w ręce terrorystów. Proponujemy zaostrzenie kontroli oraz sprzedaży broni palnej, a także surowsze zasady nieodwracalnego pozbawiania broni cech użytkowych. W niedalekiej przyszłości zaproponujemy również Plan Działań zapobiegających przemytowi broni. Zorganizowana przestępczość pozyskująca i handlująca wojskową bronią palną w Europie nie może być i nie będzie tolerowana.”

Powyższe uzasadnienie wskazuje, iż w pierwszej kolejności ograniczony zostanie dostęp praworządnym obywatelom do legalnej broni, a dopiero w nieokreślonej przyszłości nastąpią działania przeciwdziałające przemytowi nielegalnej broni.

Jest to karygodne, powodowane niesłusznymi przesłankami represyjne działanie karzące uczciwych obywateli za przewinienia terrorystów.

Zmiany w Dyrektywie dotyczą wielu istotnych aspektów, a w szczególności tych, które bezpośrednio dotykają praworządnych posiadaczy legalnie nabytej broni na podstawie legalnego pozwolenia, na jej posiadanie:W Art. 2 usunięto zapis, iż „Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do nabywania ani posiadania broni i amunicji, zgodnie z prawem krajowym, (…) przez kolekcjonerów i jednostki zajmujące się kulturalnymi i historycznymi aspektami broni, uznanymi za takie przez Państwo Członkowskie, na którego terytorium się znajdują.”

Usunięcie powyższego zapisu powoduje, iż całą broń posiadana przez kolekcjonerów będzie musiała zostać skonfiskowana (o konfiskacie mówi art. 6 Dyrektywy).
Broni, będącej świadkiem walki o niepodległość Polski nie będą mogły posiadać nie tylko osoby prywatne, kultywujące patriotyczną pamięć historyczną, lecz nawet muzea. Zapis ten bezpośrednio godzi w spuściznę historyczną wszystkich krajów. Szczególnie jest to dotkliwe dla Polski i innych krajów znajdujących się przez pół wieku pod okupacją radziecką, w których przez dekady niszczono pamięć o swych bohaterach. Nieliczne pozostałe pamiątki, pieczołowicie zachowywane przez kolekcjonerów i grupy historyczne, odtwarzające i zachowujące w pamięci tradycje formacji zbrojnych związanych z bolesną historia odzyskiwania przez Polskę niepodległości i walk obronnych, mają zostać skonfiskowane i zniszczone a pamięć historyczna wymazana poprzez pozbawienie kolekcjonerów i jednostek muzealnych eksponatów związanych z historią naszego kraju. Jest to celowe działanie mające na celu zlikwidowanie starań związanych z krzewieniem patriotyzmu, podejmowanych przez praworządnych obywateli.

Art. 13a ceduje na Komisję Europejską całość działań legislacyjnych związanych z wprowadzanie jakichkolwiek aktów delegowanych. Powoduje to całkowite wyłączenie krajów członkowskich z prac nad wewnętrznymi przepisami dotyczącymi posiadania broni. Dotkliwie uderza to w Polskę, w której wiele koncepcji związanych z obronnością związana jest, wzorem Szwajcarii, z organizacjami proobronnymi skupiającymi praworządnych obywateli deklarujących udział w strukturach obrony terytorialnej i szkolących się w oparciu o własne wyposażenie i środki finansowe.

Art. 13a ceduje na Komisję Europejską całość działań legislacyjnych związanych z wprowadzanie jakichkolwiek aktów delegowanych. Powoduje to całkowite wyłączenie krajów członkowskich z prac nad wewnętrznymi przepisami dotyczącymi posiadania broni. Dotkliwie uderza to w Polskę, w której wiele koncepcji związanych z obronnością związana jest, wzorem Szwajcarii, z organizacjami proobronnymi skupiającymi praworządnych obywateli deklarujących udział w strukturach obrony terytorialnej i szkolących się w oparciu o własne wyposażenie i środki finansowe.

W załączniku I dodano w kategorii A – Broń niedozwolona, następujące kategorie:

„6. Broń automatyczna, która została poddana konwersji na broń półautomatyczną.

7. Broń półautomatyczna do użytku cywilnego, która przypomina broń z
mechanizmami automatycznymi.

8. Broń palną zawierającą się w kategoriach wyszczególnionych w punktach 1 – 7 po
pozbawieniu jej cech użytkowych.”

Projektowane regulacje w istocie uniemożliwią posiadanie każdej broni samopowtarzalnej i to nie tylko przez prywatnych posiadaczy, lecz również przez kluby i stowarzyszenia sportowe i strzeleckie. Karabinki i pistolety samopowtarzalne, nawet na sportową amunicję .22LR, znikną z cywilnego obiegu między innymi z powodu, ze nadano im realistyczny wygląd.

W Polsce od 2011 roku na skutek zmian ustawy o broni i amunicji, gwałtownie wzrasta zainteresowanie posiadaniem broni palnej w celach kolekcjonerskich, rekonstrukcji historycznych oraz uprawianiem sportów strzeleckich. Pojawiają się stowarzyszenia strzeleckie, sportowe i kolekcjonerskie, które stanowią czynniki integrujące obywateli a zarazem już na najniższym poziomie, w celu zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, weryfikują swoich członków, co jest już w chwili obecnej zauważalne z powodu braku incydentów zagrażających porządkowi publicznemu i związanych z posiadaczami legalnej broni.

Kluby strzeleckie są stowarzyszeniami praworządnych Polaków. Wstępują do klubów żołnierze, policjanci, strażnicy łowieccy, miłośnicy broni palnej. Uzyskują pozwolenia na broń, kolekcjonują broń palną, doskonalą swe umiejętności zawodowe i sportowe. Gdyby weszły unijne przepisy wszyscy Ci szlachetni i praworządni obywatele stracą posiadaną broń, choć nikt z nich nie jest terrorystą. Praworządni obywatele, członkowie klubów sportowych i stowarzyszeń posiadają broń palną taką, jaką KE chce zakazać i skonfiskować.

Należy zwrócić uwagę, iż Finlandia już zaprotestowała przeciwko takim zapisom. W Finlandii obrona terytorialna i jej szkolenie w znacznym stopniu opiera się na rezerwistach. Rezerwiści i ochotnicy poprzez uprawianie sportów strzeleckich podtrzymują i rozwijają swoje umiejętności, które Finlandia może wykorzystać do swojej obrony, szczególnie biorąc pod uwagę zmieniające się realia polityczne.

Zdemontowany w Polsce system Narodowych Sił Rezerwy zniszczył, a przynajmniej w znacznym stopniu ograniczył zdolność mobilizacyjną polskiej armii, tym samym wielu specjalistów zwraca uwagę, iż takim zapleczem w chwili obecnej są kluby i stowarzyszenia strzeleckie, które zostaną zniszczone poprzez zmianę Dyrektywy w proponowanym kształcie.

Przepisy krajowe, obecnie surowsze niż minimum wymagane przez funkcjonującą Dyrektywę, mogą regulować dostęp do broni w celu zapewnienia porządku publicznego, jednocześnie ich treść zawsze może współgrać z polityką tworzenia koncepcji obronności kraju.

Zmiana Dyrektywy uniemożliwi nieodwołalnie wykorzystanie osób cywilnych, tak rezerwistów jak i obywateli zainteresowanych obronnością, jednakże wybierających inną ścieżkę zawodową niż służba wojskowa, w kreowaniu strategii obronności Polski.

W związku z powyższym należy stwierdzić, ze Dyrektywa ma znaczny, negatywny wpływ na zdolność obronną Polski i jest kolejną ingerencją w jej niezawisłość, dokonaną rękoma polskiego Komisarza, Elżbiety Bieńkowskiej z PO, występującą przeciwko polskiej racji stanu, jaką jest zapewnienie bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej.

Pod hasłem walki z terroryzmem, tworzy się przepisy uderzające wyłącznie w tych, którzy mogą stać się ofiarami terrorystów. Przestępcy (terroryści) nie korzystają z broni palnej na podstawie pozwolenia na broń. Broń na podstawie wspomnianej Dyrektywy posiadają wyłącznie praworządni Europejczycy. Przepisy zakazujące posiadanie broni palnej przez terrorystów umieszczone są w kodeksach karnych krajów europejskich i jak widać, nie przeszkadzają im w nielegalnym nabywaniu broni

Problem z dostępem terrorystów do broni palnej powinien zostać rozwiązany poprzez efektywne zwalczanie czarnego rynku broni palnej a nie odbieraniem legalnie posiadanej broni, przez praworządnych obywateli. Jeśli jakikolwiek kraj członkowski ma wątpliwości, czy dany obywatel spełnia kryteria posiadania broni, powinien tak dostosować swoje wewnętrzne regulacje, aby osoby zagrażające porządkowi publicznemu traciły pozwolenie na posiadanie broni a sama broń powinna być im konfiskowana.

To poprzez monitorowanie i zwalczanie grup przestępczych zajmujących się obrotem bronią palną zapobiegać się będzie zamachom terrorystycznym i śmierci niewinnych osób. Kontrolą należy objąć granice, poprzez które dociera do Europy nielegalna broń z obszarów objętych konfliktami.

Niestety stanowisko Komisji powyższe aspekty zapobiegania zamachom terrorystycznym odłożyło na dalszy plan, do chwili opracowania nieokreślonego Planu Naprawczego a w pierwszej kolejności postanowiło rozbroić ofiary ataków.

Karanie uczciwych obywateli, bezpośrednio i pośrednio ofiar zamachów, jest przejawem najgorszego stosowania prawa. Siłą rzeczy takie postępowanie zrównuje decyzję Komisji odbierającą posiadaną legalną broń uczciwym obywatelom z kamienowaniem kobiet za to, że zostały zgwałcone, co jest niestety częsta praktyką w niektórych kulturach.

Niesymetryczność konsekwencji zmiany prawa w stosunku do powodu tej zmiany, ingerowanie w suwerenne decyzje dotyczące obronności państw członkowskich UE poprzez ograniczanie rozwoju struktur obrony terytorialnej, narażanie krajów członkowskich i ich obywateli na straty materialne związane z konfiskatą posiadanej broni bez jednoznacznego wskazania sposobu ograniczenia obrotu nielegalną bronią uzasadniają, że proponowane ograniczenia posiadania i nabywania legalnej broni nie maja żadnego wpływu na ryzyko zamachów terrorystycznych a wręcz zwiększają zagrożenie bezpieczeństwa poszczególnych państw.

W pełni popieramy ideę uczytelnienia zasad obrotu bronią, jej znakowania, likwidacji dziur w procedurach dezaktywacji broni, które umożliwiają jej powrót na czarny rynek. Popieramy poddanie jej kontroli posiadania od momentu wytworzenia do skutecznej dezaktywacji oraz zwalczanie dostępu do broni osób nieuprawnionych, jednakże nie zgadzamy się z kolejnym zakazem dostępu do już rygorystycznie ograniczonego katalogu dostępnych rodzajów broni palnej.

Polskie wzorce zapewnienia bezpieczeństwa dostępu i posługiwania się bronią palną powinny być przykładem dla innych krajów i to one powinny być stosowane w państwach UE a nie odgórnie narzucane, niepoparte badaniami założenia, że odebranie legalnej broni zmniejszy podaż broni nielegalnej.

Bez zlikwidowania nielegalnego rynku bronią przestępca, niestosujący się do jakiegokolwiek prawa, zawsze będzie posiadał broń a rozbrojony obywatel zawsze będzie jego ofiarą.

Mając na uwadze powyższe zwracamy się o podjęcie wszelkich kroków w celu zmiany przyjętego wniosku Komisji Europejskiej z dnia 18 listopada 2015 r. w zakresie przywrócenia w art. 2 Dyrektywy zapisów umożliwiających kolekcjonowanie broni palnej jak również nierozszerzanie kategorii A załącznika I do Dyrektywy o cytowane punkty 6, 7 i 8. Podstawą oczekiwania jest wykazany powyżej brak związku restrykcji nakładanych na praworządnych obywateli w zakresie posiadanych przez nich legalnych egzemplarzy broni a zapobieganiem terroryzmowi. Oczekujemy również jak najszybszego wskazania przez Komisję Europejską planowanych działań w zakresie zapobieżenia przemytowi i obrotowi nielegalna bronią palną.

opr. Łukasz Górzyński